Vossenrit verslag van zondag 22 januari 2017 door Frans van Holsteijn
Allereerst veel respect voor Menno en de mannen die bij min 5 graden de rit hebben uitgezet. Om 9.30 uur was ik bij velo. Het was minder druk dan anders. Sommige vossenjagers gaven bij dit winterse weer de voorkeur aan schaatsen. Con was naar de Vogelplas bij Leidschendam, anderen deden bijv. mee met de molentocht bij Kinderdijk.
10.00 uur met 80 man aan de start met helder weer, licht vriezend. Gelukkig witte pijlen.
Jan was de voorrijder en leidde ons naar het zwembad, daar werden we losgelaten. Het spel kon begonnen.
In de verte zagen we Tour 3 rijden. Jan, Piet en ik op de pedalen om er bij te komen. We hielden ze goed in het vizier. Over het fietspad langs de Lange Watering, onder de weg door en weer naar boven richting de Zwet. Bij Sjors Jansen over twee nieuwe, hoge bruggen. Afstappen dus en lopen. Langs de Zwet over een pad met bevroren gras. Er was even verwarring, omdat er twee rode emmers stonden. Een ervan was van een andere club. Daardoor kwam ik alleen te rijden. Jan was er vandoor, Piet waren we daarvoor al kwijt.
Vervolgens bij de scheepswerf rechtsaf naar 't Woudt en naar Den Hoorn via de Woudtseweg. Over de bekende blauwe brug rechtdoor Delfland in. Ik haalde een groepje van Tour 2 of 3 in. Een ander groepje met o.a. Paul en de twee Johannen kwam ons daar tegemoet. Zonder dat het nodig is wordt er geremd, waardoor 4 man onderuit ging. Gelukkig bleef ik overeind en ging mee het het terugkerende groepje van Paul. We kwamen over een onverhard pad met wandelaars die hun hond uitlieten. Helemaal blij waren ze niet met ons.
Over de Kandelaersbrug een stukje langs de A13, waarna we weer de polder ingingen. Een prachtig wit landschap met winterse taferelen. Een nog laag staande zon maakte het schitterende plaatje compleet. Je zou haast vergeten dat je aan het vossenjachten was. Maar dat heb ik in die 40 jaar wel geleerd; als je voor de punten gaat moet je op de pijlen blijven letten.
Uiteindelijk gingen we langs de snelweg richting Nootdorp waar we een splitsing kregen, Tour 1 en 2 rechtsaf voor een extra lus en de rest rechtdoor naar Delft. Bij de botanische tuin van de TU stond de 2e emmer die flink wat jagers niet hadden gezien. Dankzij wat hulp konden zijn even later toch nog hun kaartje in de emmer kwijt. Via Den Hoorn richting Wateringen waar bij de Kwaklaan "zoek de vos" op z'n kop stond. Nu scherp blijven. Na een kort rondje, waar de 3e emmer stond, als eerste en enige veteraan bij de vos aangekomen. Zonder stress, lekker relaxed de ring in de vos geworpen.
Zelden zo ontspannen een vossenrit gereden. Een goed uitgedachte rit over een mooi parcours in een winters landschap. Uitzetters bedankt!
Frans van Holsteijn