Zondagmorgen 6.00 uur. Bed uit en gelijk buienradar raadplegen, wordt het geel of wit?
Gelukkig, het wordt wit. Mijn kleurenonderscheidingsvermogen (mooi scrabblewoord 3x woordwaarde) is niet helemaal top, dus ik haat het gele krijt.
Samen met Jan de Groot, gaan we de rit uitpijlen. De controleurs hebben zaterdag al de instructies ontvangen en zijn voorzien van emmer(s), map en krijt.
Die krijgt niemand bij Velo te zien, onderdeel van de tactiek en het spel.
Rond 10.00 uur in Velo nog even de voorrijders instrueren waar de eerste pijl staat en om 10.10 uur is iedereen weg. Ook Gerard, die de jeugd begeleidt, geïnstrueerd voor het betere snijwerk, wel even opletten dat niemand meeluistert. Zo simpel is dat.
Maar is het zo eenvoudig? Nee, het kost best veel tijd en voorbereiding.
Iedere week kan je een verslag lezen hoe een winnende vosseritter de rit heeft ervaren.
Mijn idee is, laat een uitzetter eens aan het woord. Daarom dit stukje.
Eens in het seizoen wil en mag ik een vosserit uitzetten. Meestal is dat de eerste rit van het seizoen.
Dit jaar wist ik totaal niet wat voor rit het zou moeten worden dus toen ik werd uitgenodigd heb ik uitstel gevraagd en gekregen maar de eerste zondag van november moest het toch gaan gebeuren.
Tijdens het woensdagmiddagfietsen wat ideeën opgedaan. Een paar weken geleden voor het eerst de rit proef gereden in mijn eentje. Die was na de nodige correcties 54 km. Helaas, 50 km is de bovengrens (er is geen ondergrens!). Middels Google earth pro de rit opnieuw bekeken en na een paar testritten kwam ik uit op 43 km. Nu nog de controle plekken bedenken en woensdag 1 november samen met de controleurs de plekken bezocht. Volgens mij mag een 5e rit in het seizoen best wat scherp zijn. Maar de eerste 2 controle posten kreeg ik niet bemand (of gender neutraal =bemenst). Er werd te veel gezeik verwacht en daar hadden ze geen zin in. Zoiets respecteer ik. Maar ik had al met meer afhakende controleurs te maken gekregen. Hoofdreden, het geeft spanningen en soms zelfs slapeloosheid. En dat wil ik weer niet. Dus petje af voor wie controle wil staan.
Gelukkig voor mij, niet voor hem, zag ik een FTCWer in Velo met krukken lopen. Edwin was wel bereid de (dubbele) post te bemannen die ik in gedachte had.
Ik had er een filmpje van gemaakt hoe het allemaal was bedacht en in elkaar gestoken.
Wat was de gedachte? Ik veronderstelde dat veel deelnemers onder het viaduct over het Schiekanaal, na de eerste controle, snel door zouden fietsen en daardoor de 2e controle 50 meter verder zouden missen. Deze gedachte bleek helemaal te kloppen, maar ik weet ook, FTCW ers zijn niet dom. Tot hun schrik zagen ze, toen ze aan de overkant van het water fietsten, dat ze een controle gemist hadden. Over het viaduct of terug fietsend kwamen ze snel terug om in de 2e emmer een kaartje te deponeren. Dat had ik ingecalculeerd. Want ik veronderstelde dat dit voor de foutrijders zoveel tijdverlies zou geven dat ze kansloos zouden zijn voor een vermelding in de top tien. Edwin die daar controle stond vertelde dat hij op een gegeven niet begreep waar ze allemaal vandaan kwamen om de 2e emmer op te zoeken. Wel hilarisch al die paniek en zenuwen.
Maar het volgende had ik niet ingecalculeerd. Precies op deze zondag had ADO om 13.00 uur een uitverkochte thuiswedstrijd met Feijenoord. En mijn rit ging precies over het fietspad bij het ADO voetbal stadion!
Toen de vosseritters daar aankwamen stond het stijf van de ME en politie met getrokken wapenstok. De eerste 9 vosseritters konden nog net door het hek en op de vraag van de politie hoeveel nog? was het antwoord nog minstens 40 tot 100. Helaas de politie was onverbiddelijk, het hek ging dicht en alle overige deelnemers konden het zelf uit gaan zoeken. Het hek ging niet meer open.
Van Ria (stond als 3e controlepost) onder het prins Claus plein kreeg ik een telefoontje dat er heel veel deelnemers terugkwamen. Wat is er aan de hand? We wisten toen nog van niets.
Een groep vosseritters veronderstelde dat ze richting Nootdorp moesten rijden en kwamen in een tunnel terecht met Feijenoord supporters (zeg maar hooligans). In de tunnel werd zwaar illegaal vuurwerk afgestoken, compleet met rookbommen. Heel spectaculair en oorverdovend en door de rook geen zicht. De politie adviseerde dringend uit de buurt van de hooligans te blijven, veel te gevaarlijk, maar ja wij zoeken pijlen was het antwoord.
Even na 11.00 uur kwam de jeugd onder begeleiding van Gerard als eersten bij de vos. Zo dat is snel. Na bijna 5 minuten zoeken was Rik Jansen de eerste die de ring in de vossepen liet vallen. Zelden een jongen zo blij gezien. Het leek wel of hij eerste was geworden bij de Olympische spelen, hij bleef juichen. Heerlijk om deze blijheid te zien uiten. Eindelijk was hij ook eens een keer eerste geworden. Minpuntje was wel dat zijn gejuich er voor zorgde dat alle overige zoekers nu wisten waar de pen verstopt zat. Dit was voor Gerard het signaal een leermomentje in te lassen, want de ring doe je in stilte in de pen. Ik hoorde nog meer leermomentjes en tips die Gerard de jongens vertelde hoe je de vos moet zoeken. Top Gerard.
Om 11.15 uur kwamen de eerste volwassen deelnemers bij de vos met slechts 32 km op de teller en 3 controles in plaats van 4. Van hen kreeg ik te horen van de politionele acties bij ADO. Het slaan met de wapenstok op de hooligans. Het ruige vuurwerk inclusief rookbommen, wel 50 overval wagens stonden er, dachten ze. Niet normaal meer. Het was best spectaculair en ze vonden het bijzonder dit een keer van nabij mee te maken. Maar ik zag de hele rit in de soep lopen. Gloeiende, gloeiende, al mijn moeite was dus voor niets geweest door zo’n groep hooligans. Deze vosseritters vonden tevens dat de 4e controle moest vervallen. Ik beloofde dit met Marcel te gaan overleggen.
Standaard zet je op de verste punten de controles om snijden te voorkomen. Deze keer had ik besloten dit niet te doen. Achteraf een gelukkige beslissing. Dit even tussendoor.
Al spoedig kwam er een groep van 9 man bij de vos, wel allemaal veel eerder dan ik uitgerekend had. Maar ze hadden alle 4 de controles, met veel te weinig km op de teller.
Hoera, maar wat zijn die mannen en vrouwen toch slim en geven blijkbaar gewoon niet op.
Ze zochten en slaagden erin om de rit in den Hoorn of Delft weer op te pikken en zo 4 controles te scoren. Totaal 50 deelnemers hadden alle controles, bijna iedereen met te weinig km.
De vossepen, die in een boom hing, vonden sommigen te moeilijk verstopt. Maar volgens collega uitzetters was het een perfecte plek. Kees van PKK zei zelfs dat het precies de plek was die je kon verwachten, maar ja hij was nummer 1 geworden. En winnaars hebben altijd gelijk.
Wel vind ik het jammer dat de rit voor een groot gedeelte door deze hooligans de mist is in gegaan, want verderop de rit had ik nog een paar leuke verrassingen in petto.
Johan Rimmelzwaan