Vossenrit verslag zondag 18 december 2016 door Johan Barelds.
Elke vossenjager ken het wel: snijden. Stukken van de gepijlde route afsnijden in de hoop je collega vossenjagers te snel af te zijn.
Het is niet zonder risico en over het algemeen loopt het niet goed af. Maar soms......
Soms pakt je risico goed uit en dan beleef je de natte droom van elke vossenjager. Iedereen te slim af zijn en vervolgens als eerste je munt in de pijp te horen klinken.
Dit keer was de vossenrit gecombineerd met de jaarlijkse oliebollen toer- en wandeltochten. Eindpunt van alle tochten was Koop Gerbera kwekerij vlak achter de Bonte Haas.
Na de start van de vossenrit kwamen we als snel in een soort Haagse woonwijk guerilla terecht. Voortdurend keren en draaien met weinig snelheid, niet echt mijn ding.
Bij Tour 2 was een kopgroep ontstaan en ik had met nog wat andere mannen de slag gemist. Nadat we via het Zuiderpark met de achtervolgende groep richting Rijswijk koersten kwam Paul Koenders naast me rijden.
"Wat denk je er van Barelds? Zullen we een gokje wagen en in één streep terugrijden naar Koop? Gewoon gokken dat er geen emmers uitgezet zijn.".
Ik twijfelde. Het was erg risicovol en de kans dat het mis zou gaan erg groot. Aan de andere kant hadden we het er tijdens het seizoen regelmatig over gehad om eens een rit zonder emmers uit te zetten.
En aangezien Johan Bosma en Ton Ooms dit keer de uitzetters waren bestond er dus een kans dat ze deze gelegenheid aangegrepen hadden om er een "emmerloze" rit van te maken.
Na elkaar kort aangekeken te hebben werd het besluit stilzwijgend genomen. Toen de groep linksaf sloeg piepten Paul en ik rechtsaf richting de Shell aan de Schaapweg.
We waren nauwelijks de Schilp voorbij of we kwamen ineens weer pijlen tegen. Snij actie gelukt! Nu alleen hopen dat we geen emmer gemist hadden.
De pijlen voerden ons naar de nieuwe woonwijk in Sion. Daar kwamen we de jeugdgroep achterop en er stond bovendien een emmer!
Oef! Maar goed dat we niet rechtstreeks naar Koop teruggereden waren, want dan hadden we deze emmer gemist.
Helaas bleek de kopgroep van Tour 2 ons al een tijdje op de hielen te zitten en bij Den Hoorn haddem ze ons eindelijk te pakken.
Dat was even balen want daarmee leken onze kansen om alleen en als eerste bij de Vos aan te komen verkeken te zijn.
Maar het geluk bepaalde vandaag anders. Bij de brug in Den Hoorn stond de pijl linksaf richting Delft. Paul en ik wisselden weer een blik van verstandhouding en sloegen vervolgens de tegenovergestelde richting in.
Rechtsaf richting Koop en de Bonte Haas. De groep had onze sneaky escape gelukkig niet in de gaten en met zijn tweeen ging het gas er weer op richting de finish.
Tot onze grote vreugde vonden we ook de pijlen weer en binnen no-time waren we bij Koop aangekomen.
Met vossenjagen is het niet anders als bij de Tour de France. De eindklassenment kampioen beloond medevluchters vaak met een dagwinst. Dat betaald zich namelijk later altijd wel weer een keer terug.
Als voormalig kampioen vossenjager was dit fenomeen ook bij Paul Koenders bekend en bij de vos aangekomen gunde hij mij de eerste plaats en nam hij zelf genoegen met de tweede plek.
Op zich ook geen slechte zaak vooral ook omdat hij vorige week ook al de volle 20 punten te pakken had.
Ik was dus de winnaar van deze ongelofelijke rit! Snijden, daarna weer even op de route en de enige emmer pakken, weer snijden en als eerste binnenkomen.
Het is de ultieme natte droom van een vossenjager. Enorme risico's genomen die uiteindelijk goed blijken uit te pakken.
Wat kan het vossenrit spelletje toch soms mooi zijn!
Na afloop was er natuurlijk een lekkere verse oliebol met een bruin biertje om het weg te spoelen en de dagwinst te vieren. It made my day! Allemaal prettige feestdagen!
Johan Barelds