Zondag 16 januari 2022
Drie op rij met voorkennis.
Als Chauffeur zijnde kom je op de meest oncourante tijden thuis. Zo ook dit weekend.
Ik was aan het tanken op zaterdag avond bij Coldenhove en als chauffeur moet je altijd vooruit kijken, opletten en anticiperen. Zo ook die zaterdagavond en zie ik een pijltje staan bij het tankstation.
Ik zet de auto aan de zaak neer en spring op de fiets naar huis. Maar ik zag nog meer pijltjes staan bij het Nollaantje. Dus nog maar even kijken waar het heen gaat. Naar de Oudcamp dus!
Met deze kennis op zondag naar FTCW. Met wie zal ik het gaan delen om eventueel te gaan snijden? Hans vd Kaaij, Evert Kuijper, zullen we gaan snijden? Maar zoals vaak is het toch een beetje rommelig tijdens de rit.
Gelukkig was er vrij snel de eerste controle aan de Veenakkerweg.
Nog maar even bij elkaar blijven dacht ik zo.
Door richting Maasland. Langs de Gaag kwamen we Tour 1 tegen. Dus even nog niet snijden, want tot Coldenhove zitten nog veel kilometers en leuke punten om een controle neer te zetten. Nu bleek dat Tour 1 een pijltje hadden gemist.
En wij van Tour 3 wel gelijk goed reden.
Maasland door en bij het Wapen de tweede emmer gevonden. Daar waren wij ook een van de eerste. Ik dacht,”nu gaan snijden of nog maar even wachten?”
Net voor Maassluis kwam alles weer bij elkaar. Met z'n allen over de brug langs de A20, was leuk gevonden door de uitzetters.
Door dat smalle pad viel het ook weer uit elkaar. Met een paar groepjes door naar Maassluis. Ik zag in de verte, (vooruit kijken, anticiperen), dat er twijfel was en er gelopen werd, de dijk op in het centrum. Dit was voor mij, met de kennis die ik had, het moment om te gaan snijden en voor de dijk al rechts te gaan.
En dan maar goed opletten want ik was alleen vanaf nu, dacht ik. Maar tot mijn verbazing kwamen er een paar van Westlands Goud van een trap aflopen.
Ik heb met hen mijn kennis gedeeld dat we naar Coldenhove moesten en door richting de Oudcamp.
Maar ja, Tour 1 gaat mij een beetje te snel. Tot De Lier kon ik nog bij blijven waar Kees met een “loeiende” emmer stond. Vanaf daar was ik weer op mezelf aangewezen. Nu geen fouten meer maken en blijven opletten. Langs Sjors Jansen naar de Heul. Af en toe achterom kijken of ik nog voorsprong had op het jagende peloton. Ik zag nog niemand gelukkig.
In de Heul rechtsaf, richting Wateringen, het Hofpark door richting de Kerklaan. En daar halverwege, rechts een slopje in . En ja hoor, de 4e controle en na even zoeken ook de Vos!
En dat was dus nr. 3 op rij als eerste! Uit eindelijk maar +/- 100 meter gesneden.
Bedankt Blue Train! Was een leuke rit met veel pijltjes op paaltjes waar je ze niet verwacht.
Iwan Pakvis