Ongeveer 2 maanden geleden kreeg ik het verzoek van Frans K of ik weer op 10 juni een tochie voor FTCW wilde uitzetten.
Ik had het vorig blijkbaar zo goed gedaan,dat ik het dit jaar weer mocht doen. Ik natuurlijk helemaal in de gloria want het is niet voor iedereen weggelegd om voor zoiets 2 jaar achter elkaar geselecteerd te worden.Moet wel bekennen dat ik vorig jaar een beetje hulp gehad heb van Piet v L en Hans v S. Maar dat geheel terzijde.
Donderdag 31 mei hadden Leen Troost en ik bij Velo afgesproken om de route te gaan rijden.
Leen duwt me een stuk papier waar de route op staat in mijn handen.
Ok wij rijden, en opeens zie ik bij Leen op zijn stuur iets wat op een mobieltje lijkt.
Wat is dat nou Leen vraag ik aan hem, want er was verder niemand in de buurt dus ik kon het slechts aan Leen vragen.
Nou Wim, dat is reuze handig want dan kan je precies zien waar je rijdt.
Snapte ik niet zo goed want dat ik zag dat zonder dat dure ding zo ook wel.
Nee zei Leen ik bedoel dat ik dan kan zien waar we heen moeten want dat heb van tevoren tegen hem/haar gezegd
Das mooi dacht ik want dan hoef ik niet meer op mijn briefie te kijken en kan ik 2 handen aan mijn stuur houden.
Ik briefie opgeborgen.
Wat doe je nou Wim hoorde ik ineens.
Heb ik toch niet meer nodig Leen want dat ding weet het toch.
Ja zei Leen maar soms heeft ze ruis op de lijn en heb ik geen contact meer met haar.
Kan ook een hem zijn maar dat zoeken we wel een keer op.
Zijn we lekker mee zei ik nog tegen Leen., dus ik het briefie weer opgetrommeld.
Op een gegeven moment waren we in de Deltfse Hout beland,waar het hard ging regenen,nou daar fietsen wel gewoon doorheen dachten we. Het werd een echte wolkbreuk met hagel en storm.
Gelukkig waren we in de buurt van het klantvriendelijk restaurant het Rieten Dak waar we konden schuilen,en een bakkie gedaan hebben.
Wat doen jullie met dit weer op een racefiets jongens vroeg de super vriendelijke bediening
Wij rijden voor een goed doel om veel mensen een leuke dag te bezorgen zeiden we.
Nou dan krijgen jullie van ons een heerlijke appelpunt met echte slagroom geheel gratis aangeboden.
Dat lieten we ons geen 2 keer zeggen en hebben er heerlijk van genoten.
Wij weer verder met een lichte regen maar dat voelden we na zo"n heerlijke stop bijna niet.
Leen zijn ding begon steeds meer te haperen,komt denk ik door die natte bomen zei mijn medeuitzetter. Zal best dacht ik.
Opeens kreeg Leen de geest en de laatste 15 km wist hij helemaal uit zijn hoofd.
Dat was dan weer een meevaller.
Alles bij elkaar wast best een leuke paar uur met regen maar ook zonneschijn.
Frans(pr abr) graag gedaan voor FTCW.
p.s Frans als je volgend iemand kan vinden die het nog beter doet dan ik vind dat een beetje jammer maar ben niet boos.
Veel fietsplezier.
Groeten W.V te H