Vossenrit 21 jan. 2018
Na een afwezigheid van drie maanden door een valpartij in rit 4 met een zware hersenschudding als gevolg vandaag tijd voor de rentree. Met totaal geen puntenaspiraties kwam ik in de kantine aan. Echter ving ik daar een gesprek op tussen Paul Koenders en Ted Verbraeken. Ik hoorde Paul zeggen dat hij aanraadde om toch zeker niet van de pijlen af te wijken, ja ja. De pijlen staan overal, punten kun je alleen halen als je op de route blijft !! Gek genoeg neem je dat dan toch mee tijdens de rit. Niet vallen is het devies dus ik laat al snel de rappe mannen voor wat het is. Het is toch wel wat verraderlijk glad, er zijn kilo’s zout gestrooid deze morgen. Ik kom in een derde groepje te rijden met Peet van Etten en Peet Olsthoorn en later sluiten we aan bij Richard van Elswijk. Ik had al wel de pijl terug gezien op de Zwethbrug en die zette me eigenlijk gelijk aan het denken. Ik had dit jaar maar 4 ritten gereden maar daar zat wel die rit bij van dezelfde heren uitzetters toen we een aantal keren de brug “ De Oversteek” bij het Rijn-Schiekanaal overstaken. Zou vandaag de Zwethbrug het episch centrum van de rit zijn !? Na de eerste emmer terug naar Wateringen. Ik praatte even met PvE , zei dat ik het idee had dat we vandaag in een soort klaverblad zouden kunnen rijden. Zeker toen bleek dat we verrassend genoeg aan de andere kant van de Zweth reden en dus niet aan de kant waar ik de terugpijl had gezien. Conclusie we zouden hier nog een keer moeten komen. Weer even een kort onderonsje met PvE die zei dat ik wel eens gelijk kon hebben met dat klaverblad. Dan moesten we maar eens gaan snijden aangezien we al een aanzienlijke achterstand hadden. Nu was het de eerste opzet om goed op te letten waar terugpijlen zouden staan zodat we de lus van de andere kant zouden opgaan in de hoop dat dit korter zou zijn zoals bij de eerste emmer. Dit werkte duidelijk niet bij de tweede emmer. Dus op naar de derde en goed kijken of we daar iets uit kunnen richten. Daar kwamen we al gauw de eerste groep tegen in de Lier dus deze kans zou ook voorbij gaan. Eenmaal op de Woudseweg aangekomen zei PvE dat als we ergens het moesten proberen het hier wel was, rechtdoor en niet de pijl volgen naar ‘t Woudt. We waren het snel eens met zn vieren dat we haast wel op pijlen moesten stuiten vanaf de Lotsweg. Daar aangekomen zat het geluk enigszins mee. We draaien de Lotsweg op en daar staat die rode emmer direct in ons zichtveld. Yes !! De vierde emmer dus gas op die lolly en als een speer terug naar de pijl op de Zwethbrug. Onderweg komen we de tweede groep tegen kortom de eerste groep zit daar nog voor en dus waarschijnlijk niet ver achter ons. Vanaf de pijl de route oppakken en dan maar hopen dat de uitzetters de vos niet te moeilijk verstopt hebben. Dat was gelukkig niet het geval, de twee minuutjes voorsprong die we achteraf hadden waren genoeg om de vos als eerste te vinden bij zwembad de Waterman. PvE werd tweede en RvE derde, alom lachende gezichten, we waren immers niet de snelste maar wel de slimste van de dag !
Grtz JP Hofstede