Verslag van de vossenrit van 13 maart 2016 door Evert Kuijper
Nadat ik door een crash tijdens de rit van 3 januari zo’n 2 maanden uit de roulatie ben geweest was dit de 2e keer dat ik weer een vossenrit kon meerijden. Hoewel het ijs nog dik op de autoruiten zat in De Lier scheen er een heerlijk zonnetje dus ik had er weer helemaal zin.
Voor het vertrek vanaf Velo had Marcel de voorzitter nog een paar huishoudelijke mededelingen over het slotfeest en over de pijltjes die ook op houtenplankjes en steekbordjes konden staan. Dit in combinatie met een gemeen grijnzende uitzetter op kaplaarzen beloofde al weinig goeds. De mededelingen van de voorzitter waren zoals gebruikelijk in perfect Haags en deze keer ook met een nog iets dikke tong als gevolg van een whiskyproeverij de avond tevoren waarvan hij nog aan het nagenieten was.
Het begin van de rit verliep rustig langs de Middelbroekweg, via Flora Holland naar de snelbinder en langs het Zwethkanaal terug naar de Wollebrand waar een pijltje linksaf het riet in stond. Na 2 stappen zakte je al tot je enkels weg in het moeras en een stuk verder lag diezelfde uitzetter met kaplaarzen al grinnikend foto’s te maken, daar stond emmer 1 onder de brug. Later bleek hij de enige te zijn van iedereen die ik gesproken heb die er de humor van inziet om vossenrijders al zo vroeg in de rit koude en natte voeten te bezorgen.
Maar goed, het was mooi weer en de rit ging verder via De Lier richting Schipluiden. Toen we op de Dorpspolderweg weer een stukje door de bagger mochten banjeren kwam er een stuk klei met riet tussen mijn voorrem. Toen ik dit met een stok eruit wilde halen brak deze af en zat alles shocking klem en moest ik het wiel eruit halen. Toen alles weer gangbaar was zag ik geen mooie nieuwe tenues van het Green Team meer en ook geen anderen van Tour 3 en ben ik dus maar alleen verder gereden.
Toen ik bij de trambrug een paar fietsers van Tour 1 de berm zag inlopen zag ik ook het kleine pijltje staan waar al mijn collega’s van Tour 3 overheen bleken te zijn gereden. Onder de brug stond emmer 2 en ik was de eerste van Tour 3. De andere rijders waren helemaal doorgereden naar De Lier (!) om er daar pas achter te komen dat ze verkeerd zaten.
Dat verklaart dat ik verder helemaal niemand meer heb gezien tijdens het winderige stuk Zouteveenseweg en het fietspad langs de A4 weer terug. In Den Hoorn moest ik even zoeken en werd toen ingehaald door een aantal veteranen bij wie ik dankbaar ben aangehaakt richting Wateringen. Deze reden lekker door en dankzij hun ervaring werd het pijltje bij de brug onder de Wippolderlaan door niet gemist. Weer een lekker stukje klunen door een kapot hek, takken en bagger maar daar stond emmer 3.
De rit ging verder richting Wateringen maar boog vlak voor het Hofpark af naar Kwintsheul de Lange Wateringkade op. Met het zicht op de plek waar al een groepje rijders de vos hadden gevonden ontging ons gelukkig het pijltje niet die op de brug rechtsaf stond richting emmer 4 en vervolgens was de vos ook snel gevonden dankzij een aantal junioren die ik daar net vandaan zag weglopen.
Ik zag nog steeds niemand van het Green Team of Tour 3, zoveel vertraging had ik toch niet opgelopen met die kleiverwijdering? Toen ik daar al een flinke poos stond te wachten kwamen pas de eerste Tour 3 rijders aan en bleek ik gewoon 1e te zijn! Dat gebagger hoeft van mij echt niet maar ik heb wel weer genoten van een lekker ochtendje fietsen van een leuke tocht bij een gezellige vereniging. Uitzetters en andere vrijwilligers hartelijk bedankt daarvoor!
Mvg Evert Kuijper – Green Team, Tour 3.