Het kan verkeren. Twee weken geleden 1een nu alweer! Geluk dwing je af, wordt gezegd en vandaag was dat ook zeker het geval!
Alweer een prima fietsweertje. We staan met z’n allen weer als een stelletje Mathieu Van De Poels aan de start. Allemaal denken we te kunnen winnen… en dat is ook zo. Bij vossenjachten wint lang niet altijd de sterkste, maar vooral de slimste en de gelukkigste. Ik had vandaag een beetje van alle drie.
Vanaf de start door het tunneltje naar sportpark Verburch. Johan van Hagen en ik rijden voorop. Bij de rotonde ABC fiets ik over de weg op de rotonde rechtdoor, daardoor zie ik de pijl naar links niet, dus rij door. Als ik achterom kijk zie ik dat iedereen linksaf gaat. Shit, pijltje gemist, dus ik keren en weer aansluiten. Maar terwijl ik keer zie ik de ploeg van de Blue Train met 5 man sterk op me af komen. Mmm, die weten meer dan wat goed voor ze is (zoals wel vaker) denk ik nog, en ga meteen twijfelen wat te doen. Terugrijden naar het peloton of meesnijden met de BT-club? Ach, waarom ook niet. Een gokje, want zo snel al een controle, die kans is niet zo groot. En na een korte vraag aan de BT-nestor Erwin van Lier, snijden we alleen maar een klein lusje door Poeldijk.
Via Nieuweweg en Madeweg door Westerhonk naar de Haagweg en richting Monster. Van de BT-club neemt Ed Vijverberg het meeste kopwerk voor zijn rekening. Marcel de Haan en Ted Verbraeken kunnen ook prima volgen. En ja hoor, we zijn weg met z’n vieren. Beetje kronkelen door Monster, goed blijven opletten en ja hoor, een controle. De 1e.Dat is mooi, dan hebben we goed gegokt en gesneden!
Nu terug door de duinen, windje in de rug, dus lekker doorrijden, naar Kijkduin. Vlak na Kijkduin de 2eemmer. Huh, raar, er liggen al heel veel kaartjes in. Zouden we dan toch ergens omgereden hebben? Of hebben de anderen slim gesneden? De twijfel slaat toe, maar ja, toch maar doorrijden. Een andere keus hebben we eigenlijk niet. Weer de duinen in richting Duindorp. Nu halen we een aantal toer 2 rijders in, die blijken de 1eemmer in Monster gemist te hebben. Mysterie van de kaartjes ook weer opgelost. Bij Duindorp geen pallettorens te bekennen, wel veel trappen bij de Scheveningse havens. Goed voor de loopconditie, maar ik voel me toch duidelijk iets minder een Mathieu Van De Poel dan bij de start. Weer een controle, dus we gaan prima. Ik blijf gas geven, vooral samen met Ed, want er zitten veel sterke rijders achter ons met klassementsambities, dus we kunnen ons niets permitteren. Via de Vogelwijk en Loosduinen door Vroondaal. Shit, pijltje gemist linksaf een modderpad in door Madestein. Gelukkig zag Ed hem en ik kan weer aansluiten, nu toch weer een beetje meer Mathieu dan ik dacht! En verder kronkelen over fietspaden door de Uithof en via de Poeldijkseweg terug naar Wateringen. Nu opletten, het kan niet ver meer zijn. Remmen!! Direct na het tunneltje, links oversteken, altijd een listig punt. Dan richting 2sur5 en kijken. Ja! Een klein pijltje naar rechts, bijna gemist. Het erf op en ‘Zoek de Vos’. Pffff, een teringzooi overal op het erf, de Vos kan overal verstopt zijn hier. Met z’n vieren al een paar minuten aan het zoeken, als we hem niet snel vinden is alle moeite voor niets.
Ik loop samen met Marcel achter een houten bord daar, op ooghoogte, loop er zo tegenaan, is tie vastgeknoopt. Bingo!
Even later zien we de andere groepen van toer 1, 2, 3 en veteranen binnen komen. Ze rijden allemaal de laatste pijl voorbij, maar zien dan ons staan. Altijd leuk om te zien hoe fanatiek iedereen bij de VOS is.
Leuke rit en uitzetters bedankt!
Ernst Fidom