Het ritueel van de Vossenjacht in de ochtend. Buienradar geeft regen aan met wat opklaringen ( die we tijdens de race helaas niet hebben gezien :) ) en een aangename temperatuur(dus geen handschoenen). Positief is ook windkracht 3 als wielrenner met een bovengemiddeld gewicht. Met regen van huis uit richting Velo dus al aardig voorgewassen voordat we vertrokken.
Al meteen na de eerste pijl verwarring en splitst de groep zich in tweeën op de Poeldijkseweg/Wateringseweg. De groep die Wout volgt en de groep die rechtdoor gaat.
De rest van de race is vanaf dat moment 1 met een focus op niet verkeerd rijden.
Op de Madeweg bij woongebied Polanen naar binnen. Hier rijden we dus verkeerd om, maar de lus die we nemen brengt ons bij de 1e emmer. Geluk hoort erbij :). Verder richting strand.
Strand bij Monster op. Niks te zien. Weer terug en ja de pijl staat er 100%. Iedereen op dat moment in twijfel ( later blijkt de keerpijl bij het strand het niet overleeft te hebben). Besluit achter Wout aan te rijden. Rest volgt nog niet. Samen bij dorp Ter Heijde naar binnen. Ook hier alom twijfel waar de pijlen staan. Heen en weer ( we zien de pijl voor het uitrijden maar rijden nog een keer het dorp in ter controle van een mogelijke emmer) . Dus nog een keer heen en weer. Op dat moment sluiten de andere twijfelaars en de andere groep aan die hun eigen route volgden.
Samen Ter Heijde uit en via de Slaperdijk richting Hoek Van Holland. Bij het afstemmen blijkt de andere groep de emmer te hebben gemist. Door de duinen aangekomen bij Hoek van Holland beginnen de eerste verschijnselen van onderkoeling van de handen( waarom met handschoenen rijden als het 7 Celsius is )
De wind gaat zich roeren van kracht 3 naar 4 of hoger.
Op en af langs het Delflandsedijkpad duiken we het dorp in en komen we uit op een industrieterrein in de buurt van de Zekkenstraat. En ja daar is de 2e emmer.
Rond de Maasdijk weer even de puzzeltocht oplossen. Via/Via belanden we op de Schieweg.
De combinatie van regen/wind en het lage tempo om de pijlen niet te missen gaat steeds meer zijn tol eisen. De bibber welke toeslaat in het lichaam vraagt om meer snelheid om de gevoelstemperatuur omhoog te brengen. Dan maar op kop met een verhoogd tempo de Schieweg op, vertrouwende op de correctie van de groep bij verkeerd rijden. Via het Klinckaertpad komen we uit bij het begin van de Laan van Koop. Daar zien we zowel de 3e emmer als de bus als de uitzetters. Netjes het kaartje plus met wat steekpenningen in de emmer vervolgen we onze weg.
Vanuit daar als groep in de kortste lijn richting Velo. Dus richting ‘t Woudt. Nu blijkt dat de onderkoeling van de vingers zijn tol eist. Lukt me bijna niet meer om te schakelen . Vanaf ‘t Woudt weer effe de gashendel opengedraaid om de onderkoeling tegen te houden. Voor het passeren van de Bonte Haas is de gashendel eraf en met ze allen bereiden we ons voor op de restemmer/vos.
Aangekomen bij Velo wijzen de pijlen richting parkeerplaats aan de zijkant Velo (achter de Prins Clausstraat) . Ja veel blauwe en ander gekleurde afvalemmers waar de vos in zou kunnen zitten. Open/dicht , open/dicht. Nee dus. In de hoek van het parkeerterrein zit de vos naast een lantaarnpaal. Rest zoekt nog, dus Bingo!
Jawel 1e . Niet slecht voor deze 60+ gekkie
Alle uitzetters bedankt ! Petje af om met dit weer het voor elkaar te krijgen.
Marcel Fonhof