Zaterdagavond 3 oktober 2020: het weerbericht is beroerd. Regen, wind, weliswaar echt vossenweer maar pff.. Maar om nou gelijk de eerste puntjes te laten liggen, en het is ook jammer voor de uitzetters wanneer er niemand komt opdagen.
Zondagochtend is het nog droog, gunstig voor de pijlen en de uitzetters, maar de regen komt er al wel aan. Waarschijnlijk zullen er relatief weinig renners aan de start verschijnen, en ook omdat de eerste rit vaak relatief makkelijk besluit ik tijdens de muesli al om de joker in te zetten, met weinig renners heb je immers altijd wel punten.
Op naar de start, regenjasje al aan want het begint al te druppen. De club heeft alle coronamaatregelen ingezet: buiten kaartjes halen, per toer kaartjes halen en naar de start. En eerst ff de kaartjes en de ring ontsmetten natuurlijk!
Na het vertrek vanaf Velo achter de voorrijder richting Rijswijk, de Noordweg af. De eerste echte pijl leidt ons via de Strijp naar de Schaapweg. Het is nog erg nat met bladeren dus iedereen gaat op eieren door de bochten. Het paadje tussen het Ekelenburg en de volkstuinen hadden we lang niet gehad (sowieso de hele rit was back to memory lanes, mooi gedaan Marcel!) maar nog welbekend. Toen we uit het bosje kwamen geen pijl, dus rechtdoor over een heeeel smal voetpaadje. Niet goed bleek aan het eind. Terug, de krijtresten interpreteren en met z’n allen linksaf. Ook niet goed. Nogmaals de experts erop: rechtsaf! Nu wel goed; verder door Wateringse Veld naar centrum Wateringen, en in de steeg de eerste emmer. Met al behoorlijk wat kaartjes, toer 1 had een extra lusje bleek later.
De pijlen waren goed dik gezet en langs t Woudt ging het gas er goed op, een kleine groep met Ernst voorop liep behoorlijk uit met windkracht 7 tegen. Bij Sjors Jansen richting De Lier hadden we alleen Ted nog in beeld, die kilometers lang er tussenin bleef hangen, Ernst zagen we pas bij de Vos weer terug.
Bij De Lier bleek een nieuw wijkje in te zijn, altijd goed voor wat zand in de tandwielen, daarna door naar Westerlee. Het stukje weiland onder de kassenbrug was lekker overzichtelijk, dus gewoon over de weg om de uitgang te checken en de pijlen op te pakken richting Naaldwijk over de kassenbrug.
Ondertussen lag alles uit elkaar en de toeren door elkaar, en het zonnetje kwam ook door. Heerlijk, eerst natregenen en droog richting de vos!
Bij de uitgang van het Galgepad in Naaldwijk stond geen pijl, althans niemand zag wat.. rechtdoor dus, al voelde het niet helemaal logisch, en bijna iedereen ging terug/links/rechts, maar niet rechtdoor (de route bleek links, rechtsaf over de Olsthoorn ranch, en weer links zodat het stoplicht vermeden werd, effectief rechtdoor dus).
Jeff en Nils gingen achter mij aan samen met de latere winnaar van toer 3, een goede gok bleek al gauw. Helaas lag er ook glas onderweg, fataal voor de achterband van Nils, dus de laatste 10 kilometer bleven Jeff en ik over. Na de Snelbinder de bevestiging wat we al dachten: de emmer was nog leeg dus we lagen ver op kop! Nu geen fouten maken, goed opletten. Tussen de veiling en de Heul geen pijlen, dat werd wel erg spannend maar in de Heul gelukkig een pijl de Hollewatering op. Nog waren de vossestreken en paadjes (memory lane) niet op want via de Lelielaan weer terug op de Heulweg richting Wateringen, en in Wateringen nog de Markuslaan in om uiteindelijk bij Velo uit te komen. Dit klinkt erg makkelijk maar bij elke zijstraat opletten is met twee man wel een dingetje!
Jeff zag de vos al snel, als beloning voor het kopwerk en de goede gok mijnerzijds liet hij mij galant als eerste de ring erin gooien, bedankt!
Complimenten voor Marcel, een echte Slaman-rit inclusief modder en regen om er weer een beetje in te komen.
Tot volgende week, Johan Bosma