Zondag 4 december
Zomers heerlijk op de racefiets maar als de blaadjes beginnen te vallen ontwaakt de cross kriebel. Lekker breed stuur, volgas overal door en over heen, echt vossenjacht in mijn ogen. Voorheen reed ik bij toer 1 dus ja dat wil je natuurlijk wel gewoon bij blijven houden. Maar op de mountainbike is dat wel een uitdaging. Slim rijden is dan een must. Je niet laten verleiden de kop over te nemen, maar ja we weten allemaal dat als je mee rijdt, moet je soms ook in de wind. Zo ook deze vossenjacht.
Kort na vertrek reed op de Hollewatering al snel één renner vooruit, iemand die er intussen om bekend staat wat voorkennis te verzamelen. Dus op de Holle weet je dan dat je mee moet want dan komt ongetwijfeld het bruggetje. Daar dus al lekker bij de kop door de Wen. Langs de Nieuweweg trokken de mannen lekker door en als een lint renners reden we via Madestein door de duinen richting Ter Heijde, het eerste MTB voordeel tegemoet. Vlak voor we het duin afreden moesten we links richting de trap van de parkeerplaats. Ik was niet als eerste bij de trap maar wel als eerst beneden. Daar stond de eerste emmer. Effe zoeken naar de kaartjes want met handschoenen aan is dat soms best lastig. Verder over het parkeerterrein richting Hoek van Hollland weer het tegelpad op. Weer zo’n enorm stuk waar je als mtb-er op je hoede moet zijn, hier moet je er bij blijven want er af is er af. Gelukkig overleef ik het maar moet wel de drie sterkste in koers laten gaan. Aan het eind van de Zanddijk komen we gelukkig weer bij elkaar en vervolgen we de weg richting Naaldwijk, de Naaldwijkseweg. Daar spotten we net op tijd een pijl richting de begraafplaats en daar op het tweede parkeerterrein van de dag de 2e emmer. Is dit een aanwijzing…? Even later rijden we langs de Maasdijk richting de Oranjesluis weer zo’n hardrij stuk. Ik wapper er achteraan. Dan draaien we het mooiste laantje van het Westland op de DE JONGLAAN en rijden dan achter de Maasdijk langs via de Schenkeldijk naar de Waterweg. De wind is tot nu toe gunstig en ik kan er nog steeds lekker bij blijven. Dan schieten we opeens rechts het gras in en kan ik op de MTB mooi weer een stuk opschuiven en kom vooraan in de groep bij de 3e emmer terecht. En je weet het bij een emmer worden vaak de gaatjes geslagen dus volle bak mee. Het gaat nog steeds hard maar ik heb goeie benen en laat me toch verleiden tot een lekkere kop beurt. Maar daar slaat het noodlot toe. Ik hoor het John Zwinkels nog zeggen toen hij overnam, lekker bezig Joost. Hij zal het echt menen maar ik weet wel hoe laat het was. Dit had ik natuurlijk nooit moeten doen, we draaien straks tegenwind en dan weet je het wel. Nog geen minuut later kom ik ontploft over de spoorovergang en zie iedereen voor me weg fietsen. Gelukkig ben ik niet de enige en doen we nog een laatste poging er weer bij te komen maar dat is op dit moment echt onbegonnen werk. Met z’n viertjes rijden we door. Via de Oranjesluis naar De Lier. Daar bij het tunneltje lachte ons het geluk weer toe. Er stond een pijl die leek links te wijzen maar het was voor de oplettende kijker rechtdoor de trambaan op. Daar achter in De Lier bij een kweker in de schuur stond natuurlijk nog een emmer verstopt die wij als eerste hadden. Mooi want dan was de rest waarschijnlijk bij de tunnel wel links gegaan. En ja hoor tegen de tijd dat we bij Kraaijenest reden kwam een hele groep ons tegemoet rijden op zoek naar pijlen en een emmer. We hadden dus alle tijd om richting Wateringen te rijden en daar de vos te zoeken. Hij stond uiteindelijk bij de scouting in Kwintsheul waar ik mijn ring als eerste MTB-er op de Vos deed.
Uitzetters heel erg bedankt voor deze mooie rit!
Joost de Jong