Zondag 19 februari 2023
Op Velo brieft Ted ons over de rit die op het menu staat. Hij informeert ons over een gevaarlijke oversteek en dat de rit is uitgezet met gele pijlen. Met veel plezier wenst hij de hardrijders succes zeker nu het zonnetje zich even laat zien. We zijn dus gewaarschuwd. Veel helpen doet het niet. Als we kort na vertrek op de Noordhoornseweg langs de waterzuivering rijden breekt er paniek uit in het peloton. Wat is het geval: de heer van Os junior ontbreekt!
Vermoed wordt dat deze lepe vossenjager een door ons gemiste pijl heeft gezien. We draaien om. Bij de houten brug herstellen we onze fout en gaan we in de achtervolging. Op de Lange Kleijweg slaan we af het Elsenburgerbos in. Wanneer we het Jaagpad op draaien zien de jagers hun prooi voor hun rijden. Tegelijkertijd zien we Erwin staan. Alle alarmbellen gaan af. Emmer 1 moet hier ergens staan. We zoeken achter de pijlers onder het viaduct, niks, en volgen de meute die het pad omhoog pakken. Boven droppen we de eerste credit card en nemen de trap weer naar beneden.
Op de Delftweg komt Toer 1 weer samen en is de vlucht van Peter en zijn kompanen geneutraliseerd. Gezamenlijk doorkruisen we Delft en verlaten het via de Schieweg. Langs de Schie slaat de twijfel in de groep, niet alleen vanwege de vele mogelijkheden om emmertjes te plaatsen maar ook door het uitblijven van vervolgpijlen. Bij een T-splitsing stop een groot deel van de groep achter mij. Voor mij rijden Jan van der Knaap, Erwin van Dam en Dennis Arkestein. Ik besluit ook door te rijden en sluit aan. De afslag richting Midden Delftland levert niks op. Ik stel voor om door te rijden naar de Kandelaarburg die niet ver weg is, en warempel daar vinden we een pijl. We kieren van plezier. Hoe leuk is dit spel als het mee zit. Vanaf dat moment hebben we een bontje en zijn wij op de vlucht.
De 2e emmer is snel gevonden in de vogelspotterstoren op de Ackerdijkscheweg. We passeren Oude Leede en arriveren in Pijnacker. Op de Europalaan nemen we de rotonde. Dennis rijdt voorop en roept rechts, waarop Jan en ik de bocht afsnijden. Erwin volgt wel de route en roept ons terug en neemt ons mee een laantje op waar we Ted achter een toonbankje zien filmen. Controle post drie is een feit. Aan de zijkant verlaten we de schuur en het perceel en rijden we de Nootdorpsweg af en Pijnacker weer uit. Wij rollen langs de Dobbe- en De Grote Plan Delft weer in en schieten de Oostsingel op die overgaat in de Haag- en Delftweg. Als we bij het viaduct van de A4 aankomen zien we onze vlucht door de achtervolgers teniet gedaan. Een licht teleurstelling daalt langzaam in. Terug in het Elsenburgerbos worden we bevraagd over het aantal posten die wij hebben gevonden.
Het ongeloof sloeg toe toen bleek dat onze achtervolgers onze goed verstopte uitzetter Ted hadden gemist. Terwijl zij met de vraag worstelde of terug gaan naar Pijnacker zin heeft, worstelde wij met het vinden van de juiste uitgang uit het park. We dolen rond het Wilhelminapark, steken de A4 weer over en vinden de route weer terug. Vervolgens rijden we achterop een groep Toer 2 rijders aangevuld met enkele MTB-ers en Toer 1 krijgers. Gezamenlijk rijden we de laatste kilometers en vinden de vos op een graafmachine bij Velo. Dank heren uitzetters, toprit! Ook veel dank Erwin voor het allesbepalende bezoek aan Ted, en Jan en Dennis voor hun kameraadschap.
Groet, Marcel