Regelmatig kom je de uitdrukking in de krant tegen of je hoort het iemand zeggen: “We gaan ……. op de kaart zetten.” Veelal gaat het dan om iets in groter verband, een bedrijf bijvoorbeeld of een grote aktie of een gemeente. Met de uitdrukking “op de kaart zetten” wordt bedoeld de betreffende organisatie meer bekendheid te geven. En dan bekendheid in positieve zin. Hoe goed je producten zijn of, om bij de gemeente Westland te blijven, hoe goed de gemeente werkt in de praktijk. Nou onze gemeente is echt wel bekend bij het grote publiek want wie eet er nou geen tomaten en heeft nooit een bloemetje in huis. Maar er zijn ook minder fijne kantjes in de media verschenen. Wat te denken van de soap met betrekking tot de bouw van het nieuwe stadhuis, de behandeling van buitenlandse arbeidskrachten en recentelijk de afwikkeling van de vergunningsaanvraag voor een islamitische school. Dat zijn situaties aan de hand waarvan het grote publiek kan beoordelen of Westland wel op de kaart staat in de positieve zin van die uitdrukking. Ik vrees dat velen dan tot een andere conclusie komen.
Maar, niet getreurd, je kunt toch ook met betrekking tot onze gemeente wel op situaties stuiten die wel positief zijn. Dat hebben wij afgelopen zomer in onze vakantie ervaren. We waren drie weken naar Spanje om te genieten van de zon en de Spaanse sfeer, maar ook om op een paar plekken de ronde van Spanje te zien. Dat laatste vooral met het oog (letterlijk dus) op onze plaatsgenoot Lennard Hofstede van het team Jumbo Visma. We hebben Lennard gezien bij de start van de tijdrit in Juranςon (in zuid Frankrijk). Nadat de etappe geopend was met het doorknippen van een lint door de oud-renners Andre Darrigade en Miquel Indurain mocht Lennard als eerste starten gezien zijn plaats in het klassement.
Vervolgens hebben wij hem zien finishen in de etappe naar Toledo. Dat was de etappe waarin Rogliz kwam te vallen en zijn eerste plaats in het klassement in gevaar kwam maar wat gelukkig goed afliep.
En bij die finish in Toledo was het dat we ervaarden dat Westland echt wel op de kaart staat. Ook al zijn we geen geboren Westlanders, we hebben wel altijd een Westlandse vlag mee op vakantie. Die hangen we dan aan de tent op de camping. Maar dit keer hadden we die vlag ook mee naar de finish in Toledo en daar gebeurde het. Hilda had de vlag aan een dranghek op gehangen zodat Lennard daar misschien nog wat extra kracht uit zou kunnen putten. Aan de overkant van de weg stonden ook veel mensen achter hekken. En vanaf die overkant klonk plotseling een harde roep “Pluk ie al?” Nou dat roept natuurlijk geen Spanjaard. Het was een ons onbekende man met zijn vrouw die zwaaiden en wij zwaaiden terug waarna zij verder liepen. Dus de Westlandse vlag had toch goed werk gedaan; hij was herkend en een oer-Westlandse kreet teweeg gebracht. Westland stond dus ook in Spanje even op de kaart. Geweldig toch!
Piet en Hilda Pool