Het was de ochtend dat Max Verstappen in Japan wereldkampioen kon worden, één van de weinige keren dat je de Formule 1 (F1) voor het fietsen kan zien. De weergoden hadden echter anders besloten. Door regen was de race stilgelegd en besloot ik tijdig naar Velo te fietsen. Nu zijn er meerdere wegen naar Velo en had ik tijd genoeg, dus koos ik om via de Bospolder te gaan. Dit bleek erg informatief en later in Poeldijk heb ik Kees nog goedemorgen kunnen zeggen. Op VELO aangekomen, was ik net op tijd om de F1 wedstrijd te zien. De start van de vossenjacht werd gemakshalve ook 10 minuten uitgesteld. Al werd er gemeld dat vanwege de puntentelling Max toch geen Wereldkampioen ging worden.
Zondagochtend lekker met elkaar fietsen is belangrijk en leuk. Dit moet echter met respect van de verkeersregels en medeweggebruikers (blijven) gebeuren! Met deze boodschap werd de tweede vossenjacht van het seizoen (voor mij de eerste) aangevangen op deze prachtige zondag ochtend. De elementen waren in mijn nadeel. Gelukkig zorgden de uitzetters nog voor enige beving in het peloton, waardoor de topsnelheid in het begin iets beperkt bleef. De verhalen van de week ervoor hadden mij op erger doen voorbereiden.
Via een (extra) lust naar Kwintsheul om terug te komen voor het Uithofpark, vonden we onze weg naar Poeldijk. De verwarring door het missen van een pijltje een doodlopende straat in, die toch niet dood liep, kwam ik op achterstand. Via Madestein en Westerhonk kwamen we uiteindelijk op de Haagweg uit, alwaar het gat met het peloton gedicht was. Nog bijkomend achterin, dacht ik een pijl te zien ruim voor de bezinepomp. Terwijl de groep doorging, zei ik tegen Ed (MTB) “volgens mij zag ik net een pijl.” We schoten daarom rechtsaf toen de verwarring bij de Molen ontstond. Terug door de Rijnweg, vonden we inderdaad de pijl uit de struiken, zonder emmer. We draaide om en enkele die ons waren gevolgd ging mee. Met zijn zessen draaide we lekker via Ter Heijden naar de Druiventuin, waar Vincent de groep GELUKKIG(!) wees op een openstaand hek met een pijl. Snel schoten we de kas in en sloten de deur (zoals ook wij hem gevonden hadden). Ted had een warm welkom met controle georganiseerd bij deze Amarylliskweker. Via de Julianaweg schoten we bij Arendsduin de duinen weer in om naar Hoek van Holland te gaan. Daar vonden we Kees met een aantal toeschouwers bij een steigeropstelling waar we doorheen werden gestuurd. Rick had blijkbaar nog tijd om Vincent voor het kunstwerk ‘HVH’ op de foto te zetten. Een kaartje lichter, reden we goed draaiend door. Ruud had de smaak aardig te pakken, al maakte de weerspiegeling van de zon het uitdagend om de pijlen te zien. Paul Sosef zat dan ook meest dwars op zijn fiets en wist ons in de polderhaak op de juiste weg te houden. De (extra) lus naar Maasdijk kon er ook nog wel af. Via de Maasdijk, Heenweg, Dijkerwael en opstalweg gingen we naar het industrieterrein van Naaldwijk, waar Erwin van Lier met ‘de koffie’ klaar zat. Door naar de Bospolder, kreeg ik een deja vu, maar dan op hogere snelheid. Uiteindelijk kwamen we via de Nieuwe Weg en Wenpad weer in Wateringen uit. Hier vonden we ‘zoek de vos’ bij 2SUR5. Na het hele parkeerterrein afgezocht te hebben, viel mijn oog op een nette bandenstapel in het veld. Daar ging ik naartoe en vond als eerste de vos! Echter na 57 km (wanneer je redelijk goed reed) en drie controles was ook hier de vraag: volle punten of niet?
Blijkbaar was net als bij de F1 het voldoende om de volle punten te ontvangen! Alleen is hier het seizoen pas net begonnen en is het kampioenschap nog verre van beslist. Uitzetters bedankt voor deze prachtige rit en gelukkig was het weer prachtig!
Peter van Os.