Yes, eindelijk weer eens gewonnen
Dit seizoen zit het totaal niet mee en ging ik bijna overwegen om er maar mee te stoppen. Keer op keer zat ik dicht bij een monsterscore maar steeds gaat er weer wat mis.
- De rit naar Scheveningen rij ik lek, terwijl ik in de eerste groep zat.
- De rit naar Maasdijk door de tuin van Jan Knijnenburg had ik dankzij voorkennis kunnen winnen, krijg ik kramp in mijn bovenbeen
- De rit naar Zoetermeer, blijkt mijn versnelling niet goed afgesteld, waardoor het niet kan bijhouden en moet lossen
- De weiland rit van Westlands Goud, weer voorop, maar pakken we in het slot het verkeerde graspad langs de A4
- De rit naar de 100 jarige Bert, rijd ik in een streep naar zijn huis, als eerste daar en aardig voorop, maar mis de 2de emmer, notabene om de hoek van waar ik woon
Niet om blij van te worden allemaal. Mijn omgeving kon goed merken dat ik hierdoor al een paar weken niet zo lekker in mijn vel zit, tegen een depressie aan. Maar ik moet door en mijn therapeut adviseerde om het gewoon te blijven proberen. En dus stond ik weer met frisse moed aan de start. Gelukkig blijken er een aantal lotgenoten te zijn, waar ik mee kan praten. Zo vertelde Peet van Os en Koos van der Hoeven dat het seizoen voor hun ook matig was is verlopen tot nu toe. Dat stelde mij enigszins gerust.
De omstandigheden waren in ieder geval perfect. Niet al te koud, nauwelijks wind en zo goed als droog. De fiets lijkt in orde deze keer.
Ik begin een beetje voorop wat gunstig blijkt te zijn vanwege een aantal hekjes die we moesten passeren. Op de Bovendijk vinden we de eerste emmer, daarna weer terug door een gemeen stukje gras via de Vogelaer naar Poeldijk. Omdat Marcel de rit uit heeft gezet ga ik er vanuit dat we niet via de stoplichten over zullen steken. Ik zij tegen mijn maatje Marco dat ik denk dat we de Nieuwe Weg gaan oversteken, dat klopte. Inmiddels waren een paar anderen gesneden, door over te steken bij het stoplicht. Ze hadden geluk en geen emmer gemist.
Daarna een lang stuk naar 's Gravenzande waar we de volgende emmer bij Van Scheijndel vonden. Op de Dortlaan passeren we Marcel op de fiets met emmer. Het loopt lekker. Het groepje bestaat uit de 2 Johans en Anne uit Tour 2 plus wat MTB-ers die lekker doortrappen. Johan Eigenraam vermoede dat een groepje van Marco van der Poel, Mart Buying en Rob van Alphen goede zaken aan het doen zijn. Die waren in Poeldijk aan ons ontsnapt en hebben inmiddels waarschijnlijk een ruime voorsprong. We kunnen niets anders dan accepteren. Het tempo van ons groepje is prima bij te houden, we maken vrijwel geen fouten, alleen op de van Buerenlaan missen we de afslag naar de Driesprong, maar zonder ernstige consequenties.
We moeten nog even een extra lusje doen bij de Harteveldlaan, waarna we doorgaan richting het eindepunt. Het kon niet ver meer zijn, Marcel had aangegeven dat de rit niet langer dan 45 km zou zijn deze keer. We fietste op de Bovendijk Ferry tegemoet, die was al bij de Vos geweest en waarschuwde ons voor een vierde emmer, goede tip. Door de bomen heen zag ik al een groepje staan, op de plek waar ook de eerste emmer stond. Nu volgas er naartoe en direct doorfietsen naar de vierde emmer. Gelukt! Sommige dachten dat de vos verstopt zat in een berg bladeren, maar Paul Schalke vond vlak voor mij als eerste de Vos. Ik stond toevallig naast hem, zodat ik mijn ring zonder duwen of trekken in de gleuf kon laten glijden.
Uiteindelijk bleek dat wij ook nog eens de eerste waren van Tour 2. Het groepje van Mart Buying was fout gegaan, waardoor ik dus de winnaar ben geworden :-) Het is maar een spelletje, maar toch leuk. Mooi Sinterklaas kado. Het geeft een fijn gevoel, goed gefietst dus, maar ook wel mazzel gehad. Gelijk weer helemaal happy en daarom heb ik de volgende afspraak bij de therapeut maar afgezegd.
Uitzetters, bedankt!
Harm Horstman