Na heel wat mooie tourritten deze zomer staan we alweer aan de start van de 2e vossenrit seizoen 2024. Na een 2e plek van verleden week zit ik zaterdagmiddag snotterend op de bank de ronde van Lombardije te kijken. Dit belooft niet veel goeds, als ik me morgen zo voel zal ik gebruik moeten maken van de 1e snipperdag. Vroeg naar bed en kijken wat de nachtrust doet.
De volgende ochtend zit ik na een prima nachtrust naar een wat druilige lucht te kijken, ik besluit me niet nat te laten regenen en stap in de auto richting Velo.
De voorzitter, Jan deelt mee dat ons oudste lid Bert Ambacht overleden is, na een kort memoriam en een minuut stilte krijgen we een nieuw item van JP te zien, een rond zeil met zoek de vos welke gebruikt kan worden op plekken waar niet kan worden gekrijt : ‘’bijvoorbeeld een grasveld ‘’
Met een groep van ca. 20 man rijden we langs het zwembad richting Dorpskade waar de 1e pijl stond. Als snel blijkt dat de pijlen zo dusdanig klein zijn, dat het een rit van goed opletten zal worden. Via Rijswijk richting Delft waar ik samen met Mart over een pijl rijd, de rest van de groep vervolgt de rit over het smalle pad langs de Schie. Aansluiten en dan weer zo snel mogelijk naar voren i.v.m. eventuele trapjes. Door een klein beetje te gretig de kleine achterstand weg te willen werken, missen we een pijl richting Delfshout. Weer terug op de route met Mountainbikers en enkele van Tour 1 is het weer even zoeken en vervolgen we onze weg. Als we dan best een eind van Wateringen af zijn en je ziet geen pijlen meer, bedruip je altijd het gevoel van twijfel, gaat dit wel goed. Enkele minuten later zien we dan een bevrijdende pijl het weiland in waar we over een gravelpad de 1e controle tegenkomen. Hier zijn de mountainbikers en gravelers in hun voordeel dus na de strook even aanzetten om weer aan te sluiten. De groep is een stuk uitgedund en ik tel nog ongeveer 8 man van Tour 2. Het tempo blijft erin en in Voorschoten rijden we eerst over de 2e controle heen, maar hervinden de route. Dan weet je dat we langzaam weer richting Wateringen gaan en besluit ik wat meer achter in de groep te rijden om daar goed op te letten. Bij de Hoornbrug is het dan zo ver, de hele groep rijdt rechtdoor en met vier man zien we het pijltje de trappen op en gaan parallel rijden aan de Vliet. Het duurt best even voordat de grote groep het door heeft en we zien ze dan ook aan de andere kant van het water terugkomen.
Nu stevig doorrijden en goed opletten. Een stukje verder is er twijfel en houden mijn 3 kompanen in. Ik besluit om onder de brug door te rijden en daar staat inderdaad weer een pijl. Nu helemaal alleen , dat is niet ideaal met deze kleine pijlen, rustig verder en net voor het stoplicht omhoog het bos in. Deze had ik verwacht en vervolg mijn weg richting Wateringen. Het viaduct af richting gemaal, echter zie ik onderaan geen pijl, weer terug. Daar komt een mountainbiker. Hij is sneller door het bos en heeft de 2 man van tour 2 achter zich gelaten. Ik had dus een pijtje gemist in de afdaling op de brug en samen vervolgen we onze weg. Samen zie je meer dan één, dit gaat goed en we naderen voor mijn gevoel de vos. Over de Bovendijk richting Kwintsheul valt Ed en breekt zijn sleutelbeen. Ik vraag of het gaat en samen rijden we in een rustig tempo naar de vos. Gebruik gemaakt van het nieuwe zeil met ‘’zoek de vos’’ vind ik uiteindelijk de vos.
Een mooie rit met een mooi resultaat, ik hoop dat Ed weer snel herstelt.
Groetjes Peter van Etten